เจ้านายสุดซ่าVSเลขาสุดแสบ

 ตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้โผล่ขึ้นเหนือขอบฟ้าอย่างเต็มที่แล้ว แสงแดดได้ส่องเข้ามายังห้องนอนของหญิงสาว และมันได้กระทบใบหน้าของหล่อนอย่างจัง จนทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียงต้องขยับเปลือกตา หล่อนไม่อยากลุกเลยสักนิด เนื่องจากหลายวันมานี้หล่อนตระเวรยื่นใบสมัครงานมาจนแทบจะหมดทุกบริษัทที่ประกาศรับแล้ว แต่ยังไงก็ต้องลุก หล่อนค่อยๆคลานลงจากที่นอนอย่างอ้อยอิ่งแล้วไปเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็ออกมาลงครีมต่างๆ แต่งตัว แล้วก็ไปนั่งจิบกาแฟพร้อมกับเปิดหนังสือพิมพ์หางาน

            เฮ้อ! นี่ก็จะครบทุกบริษัทแล้วนะเนี่ย ทำไมไม่มีบริษัทไหนติดต่อกลับมาเลย รมิตาหรือแตนบ่นออกมาด้วยความเหนื่อยใจ

            อืด อืด อืด อืด เสียงโทรศัพท์มือถือของเจ้าของห้องที่ตั้งสั่นไว้อย่างเดียวด้วยความเคยชินสมัยเป็นนักศึกษา

            อ๊ะ! โทรศัพท์นิ ว่าแล้วรมิตาก็รีบวิ่งไปรับโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง

            สวัสดีค่ะ พอรับแล้วรมิตาก็รีบกรอกเสียงไปทันที

            สวัสดีค่ะ ดิฉันติดต่อมาจากบริษัทเมลีนา นั่นใช่คุณรมิตารึเปล่าคะ เสียงในสายตอบกลับมา

            ค่ะ ใช่ค่ะ ดิฉันรมิตาค่ะ รมิตารีบกรอกเสียงกลับไปทันทีที่อีกฝ่ายพูดจบ

            ทางเราจะเรียกคุณมาสัมภาษณ์งานวันพรุ่งนี้เวลาเก้าโมงตรงนะคะ

            ค่ะ ได้ค่ะ แล้วดิฉันจะไปค่ะรมิตารีบกรอกเสียงกลับไปด้วยความดีใจสุดขีด

            ค่ะ แล้วพบกันนะคะ สวัสดีค่ะ

            สวัสดีค่ะ

            กรี้ดดดดดดดดดดด จะได้ทำงานแล้ว หลังจากวางสายเธอกรี้ดพร้อมกับกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจสุดขีด

เหอะๆ ถึงจะยังไม่ได้ก็เถอะแต่อย่างน้อยก็ยังมีหวัง จะโทรบอกแม่ดีรึเปล่าน๊า... เอาไว้ก่อนดีกว่า เดี๋ยวถ้าได้ค่อยโทรบอกทีเดียว เธอคิดในใจ

สวัสดีค่ะ ดิฉันมาสัมภาษณ์งานค่ะ รมิตาเอ่ยขึ้นกับประชาสัมพันธ์ของบริษัทเมลีนา

เชิญขึ้นไปชั้น 5 ได้เลยค่ะ ประชาสัมพันธ์สาวตอบกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ขอบคุณค่ะ รมิตายิ้มตอบก่อนจะไปขึ้นลิฟต์

สวัสดีค่ะ ดิฉันมาสัมภาษณ์งานค่ะ รมิตาเอ่ยขึ้นกับเลขาหน้าห้องของประธานบริษัท

ใช่คุณรมิตารึเปล่าคะ เลาขาสาวถามกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ใช่ค่ะ ดิฉันรมิตา รมิตาตอบพร้อมยิ้มกลับ

กรุณารอสักครู่นะคะ เลาขาสาวตอบพร้อมยิ้มให้ แล้วต่อสายโทรศัพท์เข้าห้องเจ้านาย

เชิญข้างในเลยค่ะคุณรมิตา เลขาสาวบอกรมิตาพร้อมกับผายมือไปทางห้องเจ้านายเธอ

ขอบคุณค่ะ รมิตากล่าวขอบคุณพร้อมกับก้มหัวให้นิดหนึ่ง

รมิตาเคาะประตูห้องสามทีแล้วก็ผลักประตูเข้าไป

สวัสดีค่ะ ดิฉันรมิตาค่ะ เธอพูดขึ้นเมื่อเข้าไปยืนในห้องแล้ว

เชิญนั่งครับ ประธานบริษัทสูงวัยกล่าวขึ้น

ในห้องตกแต่งเรียบง่ายแต่ก็ดูน่าเกรงขาม ในห้องมีเพียงชายสูงวัยนั่งเปิดเอกสารอยู่เพียงคนเดียว

ขอบคุณค่ะ รมิตาตอบพร้อมกับยิ้มให้แล้วเดินไปนั่งลงเก้าอี้ที่อยู่หน้าโต๊ะเขา

ผมไพศาล เป็นประธานบริษัทเมลีนาครับ ชายสูงวัยเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเรียบเฉย

ผมอ่านประวัติคุณแล้ว ผมจะให้คุณทดลองงานสามเดือน ทางเรามีเบี้ยเลี้ยงให้เดือนละหนึ่งหมื่นห้าพันบาท ถ้าคุณผ่าน คุณจะได้ทำงานที่นี่และจะได้เงินเดือนเดือนละห้าหมื่นบาท คุณตกลงไหมครับ ไพศาลพูดเงื่อนไขทั้งหมดให้ฟังอย่างรวบรัด

ตกลงค่ะ รมิตาตอบทันทีแบบไม่ลังเล เพราะเธอคิดมาก่อนหน้านี้แล้ว ไม่มีเงื่อนไขยังไงเธอยอมรับได้หมด งานสมัยนี้ยิ่งหายากๆอยู่ แถมเธอเองก็เพิ่งจบใหม่ ไม่มีประสบการณ์เลย ไม่ว่าเงินเดือนจะต่ำแค่ไหนเธอก็พร้อมรับ คิดซะว่าหาประสบการณ์

งั้นคุณเริ่มงานได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะให้เลขาผมพาคุณไป

เดือนแรกเธอทำงานเป็นพนักงานทั่วไป ไม่มีแผนกที่แน่นอน ช่วงแรกๆงานก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ช่วยเขาเสียมากกว่า คอยหยิบโน่น หยิบนี่  ถ่ายเอกสาร ชงกาแฟ ด้วยความที่เธอเป็นคนที่มีความอดทนสูงจึงไม่ค่อยมีปัญหากับใคร เดือนที่สองเธอถึงได้เริ่มลงงานอย่างจริงจัง งานที่นี่เยอะมาก เธอทำทั้งวันจนไม่มีเวลาพักเลย เธอต้องเดินไปโน่นมานี่ ติดต่อหลายๆฝ่าย จนตอนนี้รู้จักคนเกือบทั้งบริษัทแล้ว เธอต้องรับผิดชอบเอกสารกองโตเลยทีเดียว แต่เธอก็อดทนไม่ปริปากบ่นเลยสักคำ(ในที่ทำงานนะ แล้วก็กลับไประเบิดอารมณ์ที่ห้องแทน) จนในที่สุดก็ครบสามเดือน

ยินดีด้วย คุณผ่านการทดลองงานแล้ว ยินดีต้อนรับสู่เมลีนาครับ ไพศาลเอ่ยต้อนรับพนักงานใหม่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ขอบคุณค่ะ ท่านประธาน รมิตากล่าวขอบคุณพร้อมกับยิ้มน้ำตาคลอเบ้า วันนี้เป็นวันที่เธอดีใจมาก หลังจากเหนื่อยสุดๆมาสามเดือนเต็มๆ ทำให้เธอซึ้งเลยว่าโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาอย่างง่ายดายจริงๆ

วันพรุ่งนี้คุณมาเรียนรู้งานเลขาจากพัตรา เพราะอีกสองอาทิตย์ผมจะให้คุณไปเป็นเลขาของปรเมศ ไพศาลบอกกับรมิตา

ค่ะ เธอตอบรับแล้วก็เดินออกห้องมา

พี่พัดคะ คุณปรเมศนี่คือใครเหรอคะ แตนมาอยู่ที่นี่สามเดือนยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย รมิตาถามเลขาของไพศาลขณะเรียนรู้งาน

อ๋อ คุณปรเมศเป็นลูกชายคนเดียวของคุณไพศาล ตอนนี้เขาอยู่เมืองนอกจะกลับมาอาทิตย์หน้าจ๊ะ พัตราตอบพร้อมยิ้มให้

อ่อ ค่ะ รมิตาพยัคหน้าอย่างเข้าใจแล้วก็ตั้งใจทำงานต่อ